بررسيها نشان ميدهد كه اضطراب به شرايط و عواملي مربوط است كه اهم آن به شرح زير قابل عرضهاند:
1ـ از نظر سن: اضطراب در همة سنين وجود دارد ولي عملاً در بين افرادي كه در سنين بالاتري هستند بيشتر است، در نوجوانان بيشتر از كودكان، در بالغان بيشتر از نوجوانان و در بزرگسالان بيشتر از ديگر سنين است و ديگر علت اين است كه به تناسب افزايش سن مسائل و مشكلات افزونتر و باب ارتباطات گستردهتر ميشود.
2ـ از نظر جنس: بررسيها نشان ميدهند كه اضطراب در دختران به مراتب بيشتر از پسران، در زنان بيشتر از مردان است اين امر بدان خاطر است كه خصوصيت جنس مذكر تفكر و انديشه است و خصوصيت جنس مؤنث عواطف و طبق نظر يونگ خصايص رواني زن و مرد با هم فرق دارد.
3ـ از نظر رشد: اضطراب با رشد و شرايط آن در رابطه است به خصوص رشد در سنين نوجواني و بلوغ، گاهي نگراني و اضطراب مربوط به رشد جنسي است.
4ـ از نظر هوش: اضطراب در كودكان باهوشتر بيشتر است چون آنها جوانب بيشتري از امور را ميبينند، آينده و شرايط آن را بيشتر حدس ميزنند و در تجمل نامراديها ضعيفترند.
5ـ عوامل عاطفي: طفلي كه دچار حسادت ميشود اضطراب در او شديدتر است و همچنين افراد ترسو، مضطربتر از افراد شجاعند. افراد خسته بيشتر از افراد عادي مضطربند و …
6ـ از نظر اختلالات عصبي: افرادي كه دچار اختلال عصبي هستند بيشتر از اضطراب رنج ميبرند و مسائل و مشكلات خود را بزرگتر ميبينند.
7ـ زود رنجها: افرادي كه حساس و زودرنج بودهاند و آنهايي كه در خانواده لوس و ننر بار آمدهاند بيشتر دچار اضطراب ميشوند.
8 ـ بيثباتي اوضاع: كودكاني كه در محيط حيات خانواده و يا مدرسه از وضع و ثبات كافي برخوردار نيستند و اغلب در شرايط و موقعيتي جديد هستند بيشتر مضطرب ميشوند.
9ـ منتظران عقوبت: اطفالاني كه مادران ضعيف داشته كه توان و عرضه كاري را نداشتهاند و هرگاه كه كودك تخلفي ميكرد او را منتظر ميگذاشتند كه پدر بيايد و او را تنبيه كند. طفلي كه در انتظار فاجعهاي است و در شرايط ترس از جهنم، اخراج از خانه و مدرسه بسر ميبرد و يا در انتظار طلاق و جدايي والدين است اضطراب دارد.
10ـ محيط نابسامان: كودكان كه در محيط نابسامان و پر از تضاد هستند كه بين نيك و بد تفاوتي نيست، در خانههاي كمجمعيت، در خانوادههاي مرفه، در خانوادههاي پرتوقع، پر از مراقبت و پرترديد زمينه اضطراب زياد است.
11ـ افراد در معرض امتحان: افرادي كه در معرض امتحانات گوناگون هستند ولي در خود احساس ضعفي دارند بيشتر در معرض اضطرابند.
12ـ افراد بيمار: آنها كه دچار اختلالاتي هستند خواه اختلالات جسمي و خواه رواني و يا عاطفي آنها اضطراب بيشتري دارند.
13ـ ديگر افراد: و بالاخره افرادي كه انفعالي، پرخاشگر، لجوج، انتقادگر، داراي شرم حضور هستند، و هم افراد شاكي، محتاج كمك، سطحينگر، ملول، ترسو و بزدل بيشتر دچار اضطراب ميشوند.